Obsługa endoskopów medycznych
Endoskopy medyczne wykorzystywane są do przeprowadzania tych badań, w trakcie których oglądane są narządy wewnętrzne pacjenta. Trzeba przyznać, że używanie endoskopów nie jest wprawdzie do końca przyjemne, jednak obecnie przeprowadzanie badań endoskopowych nie jest bardzo uciążliwe dla pacjentów. Dlatego pacjenci nie posiadają większych obaw przed wykonaniem u nich badania endoskopowego. Wobec tego używanie endoskopów jest obecnie bardzo powszechne, a obsługą endoskopów zajmują się dobrze wykwalifikowani lekarze. Mogą oni korzystając z endoskopów dobrze ustalić stan zdrowia swojego pacjenta i zaplanować kolejne etapy jego leczenia. Wszystko to sprawia, że również obsługa endoskopów utrzymywana jest na najwyższym poziomie.
endoskopia oczna angioendoskopia korzystająca z ultracienkich
Laparoskopia ? badanie wnętrza jamy otrzewnej, np. żołądka, wątroby, żeńskich organów płciowych, itp. Endoskop wprowadza się w tym przypadku przez niewielkie nacięcie brzucha.
Endoskopia igłowa, np. endoskopia oczna, angioendoskopia, korzystająca z ultracienkich włókien optycznych, umożliwiających oglądanie np. wewnętrznych struktur oka czy zastawek serca i naczyń wieńcowych.
Endoskopia, oprócz oglądania wnętrza narządów, umożliwia również wykonywanie niektórych operacji, takich jak polipektomia (usunięcie pojedynczego polipu np. z jelita grubego), papillotomia (nacięcie brodawki Vatera), appendektomia (wycięcie wyrostka), cholecystektomia (wycięcie pęcherzyka żółciowego), usunięcie kamieni z przewodów żółciowych, splenektomia (wycięcie śledziony), tamowanie niewielkich krwawień np. z wrzodów żołądka lub przełyku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
Filip Bozzini (1773-1809) we Frankfurcie wykorzystał
Pierwsze urządzenia celowo wykonane w celu endoskopii powstały w początkach XIX w. Filip Bozzini (1773-1809) we Frankfurcie wykorzystał światło lampy gazowej w celu oświetlenia badanych endoskopem narządów. Badano najczęściej pochwę, odbytnicę i dolną część gardła. Jako ciekawostkę można podać, że Bozzini został ukarany przez władze swojego uniwersytetu ?za niezdrową ciekawość?. Rozwój optyki i mechaniki precyzyjnej pozwolił na konstruowanie coraz lepszych endoskopów. Pozwoliło to Adolfowi Kussmaulowi (1822-1902) z Fryburga w Niemczech na wykonanie w roku 1886 pierwszej gastroskopii. Pacjentem był zawodowy połykacz noży z cyrku. Wielkie zasługi dla rozwoju gastroskopii położył Jan Mikulicz-Radecki (1850-1905), który pracując wówczas w Wiedniu, konstruował wraz z inżynierami nowe typy endoskopów wykonując liczne badania górnego odcinka przewodu pokarmowego. W roku 1881 opisał on gastroskopię, w czasie której rozpoznał raka żołądka. W konkluzji artykułu stwierdził, iż spodziewa się że dzięki gastroskopii będzie można tę chorobę rozpoznawać w mniej zaawansowanych stadiach. Istotnie w latach 60. XX wieku w Japonii powstało pojęcie ?raka wczesnego? możliwego w praktyce do rozpoznania tylko endoskopowo. Urządzenie Mikulicza posiadało na końcu żarówkę elektryczną. Pod koniec XIX wieku rozwój endoskopii został nieco wstrzymany przez wprowadzenie do medycyny odkrytych w 1895 przez Wilhelma Roentgena promieni X. Endoskopia powodowała wiele jatrogennych uszkodzeń przełyku i gardła, gdyż nie całe badanie (głównie wprowadzanie aparatu) odbywało się pod kontrolą wzroku badającego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia