abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą
Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny, pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.
W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakus_(architektura)
Cytat z Wikipedii, hasło: Aegikranion
Aegikranion (z greckiego: "????" - kozioł, "??????" - czaszka) ? element dekoracyjny stosowany głównie w starożytności w formie płaskorzeźby na metopach fryzów w postaci czaszki kozła lub barana symbolizującego zwierzę ofiarne, w ujęciu frontalnym. Motyw stosowany jako element ozdobny antycznych ołtarzy poświęconych bóstwom opiekujących się rolnictwem, oraz w kręgu sepulkralnym. Został przejęty przez ornamentykę nowożytną, popularny w meblarstwie XVIII wieku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aegikranion
Terminem baza określa się także inne
Baza ? dolna część, podstawa kolumny, pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie. Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torusami, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie ? plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Baza_(architektura)